The Single Best Strategy To Use For اصیل مرغ کی آنکھیں
The Single Best Strategy To Use For اصیل مرغ کی آنکھیں
Blog Article
تمام متن کری ئیٹیو کامنز انتساب / یکساں-شراکت اجازت نامہ کے تحت دستیاب ہے، اضافی شرائط بھی عائد ہو سکتی ہیں۔ تفصیل کے لیے استعمال کی شرائط ملاحظہ فرمائیں۔ خیال رہے کہ ویکیپیڈیا® ایک غیر منفعت بخش تنظیم ویکی میڈیا فاؤنڈیشن انکارپوریشن کا تجارتی مارکہ ہے۔
تمامی مرغهای ابریشمی دارای پوست و استخوان تیره و گوشت تیرهٔ مایل به خاکستری هستند و در زبانهای چینی، وو گو جی (烏骨雞[۱۲]) به معنای مرغ استخوانسیاه خوانده میشوند.[۱۱] سیاهی زیر پوست و بافت همبند حیوان یک ویژگی نادر محسوب میشود و در مرغها، به دلیل فیبروملانوسیس ایجاد شده که منشأ آن جهش نادری بوده که در آسیا در این حیوان رخ دادهاست.
[۵] نخستین مشاهدات ثبت شده از مرغ ابریشمی به نوشتههای مارکو پولو بازمیگردد. مارکوپولو در سدهٔ سیزدهم میلادی و در زمان سفر خود به آسیا، به اینگونه از مرغ با نام «مرغ خزدار» اشاره میکند.[۶] در ۱۵۹۸، اولیس آلدرواندی، یک نویسنده و مورخ طبیعی از دانشگاه بولونیای ایتالیا، رسالهای جامع در مورد مرغها منتشر کرد که همچنان مخاطب دارد و از محبوبیت برخوردار است. او در این کتاب به مرغ ابریشمی با عنوان «مرغ پوشیده از پشم» و گونهای که «شبیه گربهٔ سیاه پوشیده از مو است» اشاره میکند.[۷]
اصیل مرغ کی رانوں کے نیچے والے سخت حصے کو نلیاں کہتے ہیں۔ یہ خشک اور سخت ہوتی ہیں حوالہ جات[ترمیم]
اصیل مرغ کے پروں کو پلے کہا جاتا ہے۔ اصیل مرغوں کے پلے سائز میں بڑے بڑے اور ہر پلے میں کم از کم دس دس کلیاں پائی جاتی ہیں۔ اصیل مرغ کے پلے میں زیادہ سے زیادہ تیرہ کلیاں ہوتی ہیں لیکن اگر کلیوں کی تعداد دس سے کم ہو تو اس مرغ کو اچھا اصیل نہیں مانا جاتا۔
اچھے اصیل مرغ کی نوک یعنی چونچ موٹی اور چھوٹی ہوتی ہے۔ نوک کا اوپر والا حصہ نیچے والے سے تھوڑا سا لمبا ہوتا اور آگے سے نیچے کا مڑا ہوا ہوتا ہے۔ ایسی نوک کو قُفل نوک کہتے ہیں۔
مرغ ابریشمی از نظر تخمگذاری، معمولی است و تخمهای آن کرم رنگ است. اما اغلب به دلیل کرچ شدن، تخمگذاری مرغ ابریشمی متوقف شده و تولید ۱۰۰ تخم در سال، مناسب محسوب میشود. با این وجود، مرغ ابریشمی از توانایی بالا و منحصر به فردی در نگهداری از جوجهها برخوردار است و همین امر موجب شده تا از آنها به منظور پرورش جوجهٔ سایر نژادهای پرندگان استفاده شود.
۱ تاریخچه ۲ ویژگیها تغییر وضعیت زیربخشهای ویژگیها ۲.۱ بانتامها ۲.
اصیل مرغ کے سر پر موجود کلغی کو تاج کہتے ہیں۔ اصیل مرغ کا تاج جڑھ سے پتلا، اوپر سے موٹااور سائز میں چھوٹا ہوتا ہے۔ تاج کھڑا اور مضبوط ہو تو اسے زیادہ پسند کیا جاتا ہے۔ اصیلوں میں کُل چھ قسم کے تاج پائے جاتے ہیں۔ کریلا تاج، بادام نما تاج، ٹوپلا تاج، ٹھیکر تاج، کِلی تاج، بانکہ تاج۔
یک مرغ ابریشمی مشکی به همراه جوجهای که متعلق به او نیست. مرغ ابریشمی به دارا بودن توانایی بالا در پرورش جوجه و مادری معروف است. دقیقاً مشخص نیست که در کجا و در چه زمانی اینگونه با ترکیب یافتن ویژگیهای گونههای نخستین بهوجود آمدهاست؛ با این وجود، شواهد بسیار دقیقی در دست است که مکان پیدایش آن چین باستان بودهاست. از اینرو، نام دیگری که برای اینگونه از مرغ استفاده میشود، مرغ ابریشمی چینی است. سایر زادگاههای احتمالی اینگونه در آسیای جنوب شرقی و مناطقی از قبیل هند و جاوه است.
ظاهر ایجاد حساب ورود ابزارهای شخصی ایجاد حساب
همچنین مرغ ابریشمی به سبب ویژگیهای جسمی خاص خود، طبعی آرام و دوستانه دارند. مرغ ابریشمی از اهلیترین گونههای مرغ خانگی بهشمار میرود و دارای خصوصیات تخمگذاری و مراقبت استثنایی از جوجههاست. اگر چه میزان تخمگذاری اینگونه از مرغ، متوسط و حدود ۳ عدد در هفته است، اما به دلیل ویژگی خاص آنها در نگهداری جوجهها، از مرغهای ابریشمی برای پرورش تخمهای سایر گونهها و جوجهکشی استفاده میشود.[۲][۳][۴]
[۹][۱۰] پرهای مرغ ابریشمی با ابریشم[۱۱] و نیز خز مقایسه قرار میشود. ویژگی عمومی پرهای مرغ ابریشمی نرم و پفکی بودن آن است. پرهای مرغ ابریشمی توانایی پرهای پروازی را نداشته و مانند سایر پرندگان با پرهای پفکی است. این ویژگی امکان پرواز را از مرغ ابریشمی گرفتهاست.[۵]
این صفحه آخرینبار در ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۳ ساعت ۱۷:۴۰ ویرایش شده است.
( ب ) گول چہرے والے کھلے کنڈے کے مرغ۔ دونوں طرح کے چہروں میں خُشک، کھینچا ہوا اور کم گوشتی چہرہ اچھا مانا جاتا ہے۔
مرغهای ابریشمی استاندارد و اصل، مرغهای نسبتاً کوچکی هستند و جنس نر آنها چهار پوند (۱٫۸ کیلوگرم)، و جنس مادهٔ آنها ۳ پوند (۱٫۳۶ کیلوگرم) وزن دارند.[۶] در استاندارد کمال آمریکا، وزن مرغ ابریشمی نر ۳۶ check here اونس (۱ کیلوگرم) و مرغ ابریشمی ماده ۳۲ اونس (۹۱۰ گرم) ذکر شدهاست.[۵]
تخمهای مرغ ابریشمی مرغ ابریشمی در برخی از کشورها به عنوان مرغ بانتام شناخته میشود. با این وجود، گونههای دیگر، بر حسب منطقه و بسیاری از ویژگیها مانند اندازه، متفاوت از مرغ ابریشمی هستند و مرغ ابریشمی بانتام، در واقع به عنوان گونهای متفاوت از مرغ ابریشمی شناخته میشود. در آمریکای شمالی، تقریباً تمامی مرغهای ابریشمی از نژاد بانتام هستند؛ اما مرغهای ابریشمی در اروپا در اندازه و ویژگیهای استاندارد و اصلی خود هستند.
گونههای دیگری از قبیل فاختهای، بنفش کمرنگ، سرخ و رشتهای نیز وجود دارند. کمال استانداردهای ارائه شده برای مرغهای ابریشمی بیانگر ویژگیهایی چون سر گردوییشکل، پرهای تیره، و لالههای گوش آبیِ فیروزهای برای آنهاست. علاوه بر این ویژگیها، مرغهای ابریشمی دارای پنج پنجه روی هر پای خود هستند. این ویژگی نادر در گونههایی از نژاد پرندگانی از قبیل دورکینگ، فاورولس و سلطان مشاهده میشود.[۶]
مرغهای ابریشمی دارای دو گونهٔ متمایز با پرهای سیخ و بدون آن است. مرغهای ابریشمی با پرهای سیخ مانند دارای برآمدگی بیشتر در پرهای ناحیهٔ زیر منقار و پیرامون گوشهای خود هستند. بهعلاوه مرغهای ابریشمی بر حسب نوع رنگ نیز تفکیک میشوند. مرغهای ابریشمی حاضر در رقابتهای نمایشی دارای انواع گوناگونی از رنگها از قبیل سیاه، آبی، نخودی، خاکستری، کبکی و سفید هستند.
یک مرغ ابریشمی کبکی پرهای زینتی مرغ ابریشمی در میان نژادهای مرغ منحصربهفرد بود اما در سالهای اخیر پرهای مرغ ابریشمی به نژادهای متعددی گسترش داده شدهاست که بارزترین نمونهٔ آن بانتام ژاپنی است که اکنون در بریتانیا و هلند متداول شدهاست.
Report this page